*افزایش شمار کاربران رایانه در ایران با توجه به جمعیت جوان کشور، آگاهی جامعه از راحتی انجام امور توسط این ابزار قدرتمند و کاهش سن کاربران همه نمونههایی است که کمتر کسی قادر به انکار آن است.
یارانه همانند هر ابزار عمومی جدید نیازمند داشتن زیربنایی مناسب برای استفاده درست از آن است و این در حالی است که در کشورمان برای استفاده از رایانه و آموزش درست آن بعضاً اقدامات مناسبی صورت نگرفته است و از آنجا که پایه این آموزشها در گذشته قوی نبوده است هم اکنون با تعداد زیادی کاربر رایانه و اینترنت در سطوح بالای مدیریتی کشور مواجهم که از سادهترین مباحث در زمینه امنیت و رعایت آن بی اطلاعند.
زمانی که درباره رعایت امنیت در رایانهها با آنها صحبت میشود، عمدتاً قراردادن یک رمزواژه ساده بر روی رایانه و نصب یک آنتیویروس بدون هرگونه مطالعه ای در این زمینه تداعی میشود.
اما اگر از عدم استفاده اصول درست انتخاب کلمه عبور در میان کاربران بگذریم، به بحث بسیار گسترده نفوذ ویروسها و تروجان ها و به طور کل انواع بدافزارها در میان رایانهها میرسیم. مشکلی که نه فقط ما با آن روبرو هستیم بلکه گریبان تمامی کشورهای دنیا گرفته است و زمانی به اهمیت حفظ اطلاعات بیشتر پی میبریم که متوجه رشد بیش از پیش استفاده از امور عادی زندگی به صورت الکترونیکی و برخط (Online) در دنیای امروز باشیم.
شاید بسیاری بگویند که لزوم استفاده از یک آنتی ویروس بهروز را هنوز احساس نکردهاند و یا اصلا اطلاعات ارزشمندی که به سرقت برود در رایانه شخصی خود ندارند اما این، مهمتر از نصب یک آنتی ویروس ساده است و همانند زنگ خطری است که باید با هر کلیک بر روی صفحه کلید رایانه به گوش برسد.
بگذارید موضوع را با یک اتفاق یا خبر توضیح دهیم: بدافزار استاکس نت را به یاد دارید؟ زنگ خطری که چند ماه قبل یک تهدید جدی برای صنعت کشور به شمار میرفت و با تلاشهای صورت گرفته متخصصان زبده آیتی کشور و آگاهیرسانیهایی که انجام شد، تا حدودی از آثار تخریبی آن کاسته شد. اما به راستی چرا این آگاهیها اینقدر دیرهنگام و این زنگ به این کندی به گوش مسئولان و متخصصان ما رسید؟ برای پاسخ به این سئوال میبایستی کمی به عقب برگردیم و بپرسیم که این ویروس از کجا پا به میدان گذاشت و چرا باید پای آن حتی به رایانههای خانگی هم کشیده شود؟
جواب این پرسش بسیار ساده است و آن ناآگاهی کاربران ایرانی از اهمیت رعایت مسائل امنیتی در زمینه دادهها و اطلاعات در محیط کار و حتی زندگی خود است.
و همین عدم آموزش درست باعث میشود تا یک کارمند بدون اطلاع قبلی فلش USB آلوده خود را به یک رایانه در اداره یا مرکز خود بزند و آلودگی گسترش بیابد. اما تحدید و تهدید کارمندان نیز راه حلی برای این موضوع نیست.
پس راه حل صحیح و نهایی در این زمینه چیست؟
موضوع مهم ابتدا اهمیت دادن به آموزش کاربران و کارمندان مراکز و ادارات دولتی و خصوصی در این خصوص و سپس کاربران عادی و معمولی است.
در دنیای امروز که راههای نفوذ به رایانهها در حال افزایش و سهلتر شدن است، باید کارشناسانی مناسب در این زمینه آموزش دیده و شروع به آموزش اصولی به کارمندان و شهروندان کنند و حتی برای مدیریت بحرانهای مشابه مراکزی در زمینه امنیت اطلاعات تشکیل شود.
اگر از همان ابتدا اطلاعات درستی در زمینه لزوم رعایت امنیت در رایانهها به کارمندان، کارکنان و کاربران خانگی داده شود و به عنوان آموزشهای عمومی در اختیار شهروندان به صورت رایگان قرار گیرد دیگر نگران این اتفاقات خواهیم بود؟
آخرین نکتهای که نبایستی از نظر دور داشت، اینکه کودکان امروز وطن ما خود مورد مناسبی برای آشنا کردن کاربران از پایه با این موضوع مهمند؛ چرا که در سالهای آتی مملکت را در دستان خود خواهند گرفت و با این تهدیدها و حملهها مواجه خواهند شد و چه بهتر است که اکنون آنها را برای رویارویی و درک اهمیت فناوریهای روز دنیا و خصوصا مسائل امنیتی آشنا کنیم.
مطمئناً در آینده ای نزدیک بازهام صدای این تهدیدها به گوش خواهد رسید و اگر دشمن نتواند هم محیطهای صنعتی را مورد حمله قرار دهد مانند همیشه رایانههای خانگی ایرانیان را هدف خواهد قرار داد. بیاییم تا دیگر این درسها به رایمان تکرار مکررات نشده، با دوراندیشی از پیش خطرها را احساس و چاره کنیم و هوشمندانه به جنگ دشمنان قسمخورده این مرزوبوم برویم که این بار سلاح گرم خود را زمین گذاشتهاند و از میدانی دیگر سرزمین محبوب اسلامی ما را نشانه رفتهاند.
دسته بندی : <-CategoryName->
نظرات شما عزیزان:
دسته بندی : <-CategoryName->